-
1 бахыр
сущ.1) бедня́га, бедола́га (забытый, слабый человек)••бахыр алдында батыр, батыр алдында бахыр — посл. молоде́ц про́тив ове́ц, а про́тив молодца́ - сам овца́ (букв. бедня́га)
2) в ласк. ф. бахырым, бахырың несча́стный, бе́дный, бедня́жка ( с уничижительным или сочувствующим оттенком)нишләргә дә белмәгән бахырың — не знал, что и де́лать, бедня́жка